4 odpowiedzi w tym temacie

[tebera]

Hejka, leczę się na depresję, stany lękowe oraz zaburzenia osobowości. 

Od jakiegoś czasu mam nagłe, niekontrolowane napady złości nieadekwatne do sytuacji.

Mam w czwartek psychiatrę, ale obawiam się, że nie uzyskam takiej pomocy jakiej oczekuję. 

Doszła bezsenność, uczucie rezygnacji i momentami chęć ucieczki. 

Mam dwójkę dzieci dla nich muszę być silna. 

Partner mówi że płaczę bez powodu, wyolbrzymiam itp., nie mam wsparcia, a tym bardziej zrozumienia, ale co się dziwić... Czuję się nie zrozumianą wariatką... ;(

W sumie nawet nie wiem czemu to piszę, czy szukam wsparcia, zrozumienia...

[Mary Jane]

Nie wiem, ile się leczysz. Jeśli to początki to musisz uzbroić się w cierpliwość, bo leki muszą mieć chwilę czasu, aby zadziałać. Jeśli leczysz się już jakiś czas, to z pewnością musisz o swoich objawach powiedzieć psychiatrze - zwyczajnie jesteś rozchwiana emocjonalnie. Za pewne będziesz miała zaleconą psychoterapię - to już Twój wybór. Wielu psychoterapeutów ma w gabinetach porozwieszane rozmaite certyfikaty, a w ogóle nie umieją udzielić pomocy. Nie chcę tu zaraz linczu - każdy ma wolny wybór. Polecam Ci z kolei wszelakiego typu medytacje na YT, które mają na celu uciszyć wszelkie lęki. Korzystam też z praktykowania oddechów, które w każdej chwili potrafią mnie skutecznie uciszyć. Śmieszne, ale zaparzaj sobie różne wyciszające herbatki. To też działa, choćby to było placebo. Reasumując, musisz holistycznie podejść do leczenia. Na pewno w tym momencie myślisz, że już nigdy nie wygrzebiesz się z tego syfu. Ja tak myślałam milion razy. Byłam w takim bagnie, że nikt nawet nie potrafi sobie tego wyobrazić. Ale w końcu moje leczenie przyniosło spory efekt ze względu na sporą samoświadomość. Żyję, nawet mam się dobrze. Życie zawsze rzuci kłody pod nogi - ja w tym  momencie umiem je już przesuwać.

[anche]

Leki mogą pomóc we śnie, wyregulować trochę nastrój. Jeśli zdiagnozowano u Ciebie zaburzenie osobowości tzn tyle, że w drodze rozwoju wykształciłaś odmienny od przyjętego przez ogół sposób postrzegania i reagowania na niektóre rzeczy i że przynosi on cierpienie Tobie i/lub innym. Więc może tak być że przesadzasz i wyolbrzymiasz,natomiast no Ty to tak widzisz więc dla Ciebie to jest 100% prawdziwe niemniej trudno się dogadać jak nie wiesz Ty co widzą inni. Ja bym polecała psychoterapię w nurcie humanistycznym lub psychoterapię grupową lub przynajmniej naprawdę podjąć decyzję, że zmieniasz to co powoduje Twoje cierpienie i naprawdę intensywne oglądanie wykładów na yt i czytanie ksiązek na temat swojego zaburzenia osobowości. Żeby coś zmienić trzeba na początku w ogóle przyjąć, że coś trzeba zmienić, że coś może się widzi zniekształcone.

 

Napisałaś o poszukiwaniu wsparcia i zrozumienia i zachęcam do pisania o swoim samopoczuciu, czytania wpisów innych, na pewno można odnaleźć trochę komfortu w fakcie, że inne osoby też mają swoje zmagania w codzienności.

 

W trudnej jesteś sytuacji zarówno Ty jak i cała Twoja rodzina. Wszyscy potrzebujecie zrozumienia. Bo gdy Ty jesteś słabsza to Twój mąż musi dźwigać więcej, Twoje dzieci nie dostają wszystkiego co powinny, a mówisz o jeszcze potrzebie rozumienia i wsparcia dla siebie. Ja naprawdę bym zachęcała do poszukania pomocy z zewnątrz, bo sam fakt, że jesteście rodziną i że idziecie przez to razem to już jest pewna forma wsparcia. Dajcie sobie pomocy z zewnątrz, bo można, żeby wszystkim było lżej.

A mężczyźni tacy często są, że szukają rozwiązań, więc czasem zamiast przytulić próbują coś powiedzieć pomocnego i stąd się pojawiają takie "wyolbrzymiasz"

Ale też czasem są i tacy co w ogóle olewka i "weź się w garść nie dramatyzuj", nie wiem jakiego Ty masz. W obu przypadkach szukałabym w pierwszej kolejności pomocy dla samej siebie poza domem.

[Mary Jane]

Albo są tacy, co tulą w ramionach i ocierają łzy. To pomaga, by jakoś iść dalej z dnia na dzień. Wiem - jestem szczęściarą.

[nik_T]

Cześć, trafiłem na yt na informacje w związku z twoimi napadami złości. Co zaskakujące - to może być jeden z przejawów depresji. Od lat interesuje się tematem i pierwszy raz o tym słyszę, to nieintuicyjne, ale ma sens jak powoli przeanalizować.

 

Nie podejmę się streszczenia bo to za skomplikowane (jest wiele wariantów tłumaczeń), obejrzyj film pani psycholog po szczegóły:

 

https://www.youtube....uf5E7icoI?t=174