30 odpowiedzi w tym temacie

[abnegat]

Od dłuższego czasu nurtuje mnie pytanie gdzie byłem przed swoimi narodzinami, czy to co widzę w moich snach są to zapisy z poprzedniego życia albo z następnego życia. Co jeśli swoje życie przeżywamy nieskończoną ilość razy w różnych wariantach albo jak ja mam wrażenie że teraz będę przeżywał cały czas swoje życie w taki sam sposób tak jak wygląda ostatnie moje wcielenie czyli w oczekiwaniu na śmierć ale pozorną, bo po śmierci będzie to co samo jak restart tego samego komputera tylko z wyczyszczoną pamięcią.

Nurtuje mnie jeszcze jedno że prawdopodobnie moje wcielenie może być jedyne w całej nieznanej rzeczywistości z której pochodzę i o której nic nie wiem bo gdzie może znajdować się moja świadomość w zależności od mojego wirtualnego ciała w takiej sytuacji? Czy inni ludzie to tylko wirtualne awatary z mojego filmu który będę oglądał całą wieczność a może tak moje wygląda piekło.

Użytkownik abnegat edytował ten post 24 listopad 2022 - 18:32

[anche]

Super rozkminy

[abnegat]

Myślę, że nic się nie powtarza nigdy, raczej jest nieskończona ilość różnych wersji tej samej rzeczywistości jak i jej odłamów, teorie dotyczące wymiarów rzeczywistości fizyki dość jasno na to wskazują.

Natomiast bliska jest mi teoria symulacji jednocześnie w tym i że każda wersja nas w tych różnych rzeczywistościach jest tak samo nami natomiast wybieramy na bieżąco jedną z wersji która się materializuje.

No i pojawia się wówczas pytanie co się chce zrobić ze swoją wersją życia, bo dla mnie ta perspektywa daje dużo wolności i pozwala traktować życie bardziej jako podróż i trochę dać sobie więcej luzu.

Trochę, bo dalej to dla mnie dość odjechane.

 

Fizyka kwantowa rozwija się coraz bardziej, osobiście zachęcam do prób zrozumienia i wnikania w tę tematykę, ale uwaga, bo można skończyć jako szczęśliwy człowiek acz postrzegany przez wiele osób starego paradygmatu jako dziwaka w stylu mnie

Pocieszeniem jest to, że nas dziwaków jest już na tyle dużo, że tworzymy bardzo ciekawą, bardzo serdeczną sieć znajomości

można tak powiedzieć że każda następna sekunda to restart starego systemu i w ułamku sekundy powrót do następnej sekundy i wszystko zaczyna się od początku, następuje ciąg dalszy który sam się tworzy w mgnieniu oka, tylko pytanie czy nasza świadomość bytu rzeczywiście kiedyś się skończy bo jeśli nie to utknąłem w piekle na zawsze bez możliwości wyrwania się z niego, bo tak nazywam taki stan

Użytkownik abnegat edytował ten post 24 listopad 2022 - 19:26

[anche]

Zależy co masz na myśli używając określenia "nasza świadomość bytu" siebie jako mężczyzny z tej rzeczywistości i świadomości swojego ja czy chodzi Ci o świadomość w Tobie.
Nie wiem czy zrozumiale to zapytanie wyjasnilam

[abnegat]

Zależy co masz na myśli używając określenia "nasza świadomość bytu" siebie jako mężczyzny z tej rzeczywistości i świadomości swojego ja czy chodzi Ci o świadomość w Tobie.
Nie wiem czy zrozumiale to zapytanie wyjasnilam

chodzi o świadomość że pomimo surrealizmu w jakim znajduję się wciąż czuję że jestem obecny w tej rzeczywistości i mam płeć męską a także czuję pociąg do płci przeciwnej ale nie tym chce pisać, a o tym czy moja świadomość kiedyś się skończy bo kilku próbach samobójczych mam poważne wątpliwości, na razie nie planuję samobójstwa ale ciągle mam problem jak wyjść z tej rzeczywistości i przejść przez moment gdzie nie będę miał świadomości istnienia i nie będę czuł  istnienia bo mnie już nie będzie i czas mój skończy się

[anche]

Czyli rozumiem bardziej, że chodzi Ci o Twoje jednostkowe ja. No to tak, skończy się wraz ze śmiercią. Ale Twoja świadomość, ten wewnętrzny obserwator przejdzie dalej.
Na ogół powraca w innej formie zapominając o poprzednich wcieleniach.

Skoro już jesteś to może warto pójść za tymi pytaniami i poszukać swoich własnych odpowiedzi. Są różne systemy religijne ze swoimi koncepcjami, nauka o tym mówi trochę w postaci fizyki kwantowej, astrologii, filozofowie jak Ken Wilber, jak David Hawkins.
Można doświadczyć spojrzenia z perspektywy czystej świadomości poprzez medytacje, poprzez naukę wchodzenia w pole serca, poprzez różne substancje, poprzez ćwiczenia, dużo jest praktyk, każdy ma swoją ścieżkę.
Jak się dotknie takich przestrzeni to się wie, bo tak uwierzyć komuś to trudno, zbyt to wszystko wyobrażeniowe.

[Testament]

Polecam również Alana Watts'a, ma ciekawy punkt widzenia. W sieci można odnaleźć jego nagrania i książki. 

Jedną z koncepcji jest postrzeganie jednostki jako elementu zbiorowości "chwilowo" wyodrębnionego w celu zbierania doświadczeń. Po śmierci wszyscy stajemy się jedną świadomością więc możesz powiedzieć, że byłeś i będziesz wszystkim.

Równie dobrze możesz stwierdzić, że wraz ze śmiercią kończy się wszystko a sny, wizje i medytacje to tylko iluzja ludzkiego umysłu.

 

Podsumowując, takie rozważania są ciekawą gimnastyką ale nie prowadzą do żadnych wniosków.    

Użytkownik Testament edytował ten post 25 listopad 2022 - 13:27

[Adram]

Jeśli to jest symulacja, a kreator nie zostawił otwartej furtki do wyjścia z symulacji to my jako element tej symulacji nie możemy nigdy stwierdzić czy jest to symulacja czy nie.

[abnegat]

Czyli rozumiem bardziej, że chodzi Ci o Twoje jednostkowe ja. No to tak, skończy się wraz ze śmiercią. Ale Twoja świadomość, ten wewnętrzny obserwator przejdzie dalej.
Na ogół powraca w innej formie zapominając o poprzednich wcieleniach.
 

tego właśnie chciałbym uniknąć żeby nie przechodzić dalej w innej formie bo nie chcę znowu tego wszystkiego oglądać obojętnie czy tego świata czy innego świata gdzieś indziej, teraz pytanie co należy zrobić żeby nie przechodzić do następnego wcielenia obojętnie jak to nazywamy niebo, czyściec, piekło, inny wymiar, inna planeta, inne czasy, w innym ciele w innej płci itd.

Użytkownik abnegat edytował ten post 26 listopad 2022 - 09:38

[anche]

Wiem o co chodzi, to dużo pracy, ale bywa całkiem przyjemna.
Ciało ma różne warstwy: fizyczna najbardziej wiadomo znana, emocjonalną, mentalną i kilka innych, to jak taka warstwa cebuli na nas.
Każde z tych ciał musi dostroić swoją częstotliwość, ale tak naprawdę największą przeszkodą jest umysł, bo to jak system zabezpieczający dany sposób myślenia, bardzo się chce trzymać tej formy, bo chce istnieć.

To o czym mówimy nazywane jest oświeceniem, wyjściem poza koło narodzin i śmierci.
Różne są drogi ku temu, ale to już sam musisz trochę ruszyć temat.
Mi pomaga medytacja, codzienna modlitwa- taka rozmowa ze sobą i absolutem. Ale to tak w dużym skrócie. Hawkins przedstawia mapę poziomów świadomości, można zobaczyć gdzie się jest i ile częstotliwości jeszcze przed nami, natomiast progres jest bardziej skokowy niż liniowy- nagłe zmiany, a nie powolne zmiany. Fajnie i niefajnie, bo czasem długo nic sie nie zmienia i pojawiają się wątpliwości, fajnie, bo nie chodzi o to by się utyrac tylko by dojrzeć.

[abnegat]

Czasami medytuję na swój sposób i myślę że przechodzę ostatni najdłuższy etap i wystarczy odpowiednie nastawienie we własnej świadomości że nastąpi po śmierci całkowity mój koniec

Użytkownik abnegat edytował ten post 27 listopad 2022 - 11:34

[anche]

Daj znać jak doświadczysz całkowitego rozpuszczenia w trakcie medytacji.

[abnegat]

Jednak każdy wszechświat wygląda tak samo i za każdym razem będzie tak samo i jest tu paradoks że nieskończoność też skończy się, która ma ograniczone struktury, co jest po za nią nikt tego nie wie, ale dochodzi z tam tąd jakiś sygnał który nie wiadomo co nadaje i od czego...

być może ten sygnał to oddziaływanie antymaterii na materię, oba systemy są przeciwne i binarne, w czym są osadzone i jakiego koloru, tego nie wiem, bo żadna skala tego nie ogarnie

Użytkownik abnegat edytował ten post 25 grudzień 2022 - 19:11

[anche]

Jednak każdy wszechświat wygląda tak samo i za każdym razem będzie tak samo i jest tu paradoks że nieskończoność też skończy się, która ma ograniczone struktury, co jest po za nią nikt tego nie wie, ale dochodzi z tam tąd jakiś sygnał który nie wiadomo co nadaje i od czego...

być może ten sygnał to oddziaływanie antymaterii na materię, oba systemy są przeciwne i binarne, w czym są osadzone i jakiego koloru, tego nie wiem, bo żadna skala tego nie ogarnie

Dużo tych innych wszechświatów miałeś okazję odwiedzić?

[abnegat]

@anche trudno powiedzieć ile ich jest, widziałem je z daleka, jest tego bardzo dużo, ale wszystkie wydają się być identyczne, z miejsca w którym je obserwowałem, nie wnikałem do nich, może gdybym wniknął to zobaczyłbym jakieś różnice, myślę że może mieć to związek deja vi które czasami widzę, a każdy wie co to znaczy wystarczy sobie tylko poskładać w całość, a może to wszystko są moje urojenia, nie wiem już co jest prawdą a co fikcją, czasami tracę kontakt z rzeczywistością bo jeśli wszystko jest prawdziwą ale fikcją to sam sobie jestem bogiem i nie muszę już nic robić tylko czekać na koniec ale jak długo jeszcze?

[anche]

Ciekawą publikację czytam właśnie, odnośnie istnienia. Zahacza też i o ten temat i pomyślałam, że się podzielę, zwłaszcza, że cała reszta książki na chwilę obecną spójna jest z tym co wiem, co czuję i czego doświadczyłam.
Dusze odchodzące z tego świata na życzenie własnego "ja", tzw. małego ego, wracają mając te same zadania do wykonania, a ponieważ uprzednio proces zrozumienia, kontaktu z wielowymiarowym aspektem siebie się nie wydarzył to "dusza musi wybrać powolniejszą drogę dojrzewania w czasoprzestrzeni".

Ciekawe, bo też jest o tym co napisał abnegat, czyli także o odchodzeniu na poziomie podświadomości, a więc czekaniu na koniec zamiast podjęciu działań w celu odszukania sensu swego istnienia.
Więc czekanie na koniec jest jedynie czekaniem na ponowny powrót.

Osobiście odnajduję w tym wskazówkę, aby wychodzić poza umysł i kierować się ku temu co daje szansę zmiany, w zaufaniu, że skoro nie wszyscy żyją w poczuciu cierpienia, że nazywamy ten stan chorobą i że percepcja w depresji jest zawężona i jednostronna (wszystko na nie) to że coś może ten stan zmienić, uzdrowić i że do nas należy poszukiwanie tego czym to jest. Jeśli nawet ograniczymy się do myślenia biegunowego dobre-złe, zdrowie-choroba, przyczyna-skutek to dla każdego stanu, każdej sytuacji, istnieje biegun przeciwny. To jest jasne w codziennej logice, fizyce czy naukach wschodu.
Wiem, że to często trudne, ale dalej możliwe, dostępne i realne.

[Adram]

Ciekawie:

[anche]

To o czym wrzuciłeś Adram to z mojej perspektywy patrząc po zdaniach próba wyobrażenia, interpretacji i opisu matrixa wyższego rzędu, opierający się o funkcjonowaniu bytów astralnych, innych cywilizacji, bogów, bogiń itp.
Czyli o wizji rzeczywistości wymiaru 5, (jesteśmy fizycznie na 3.) Na chwilę obecną określa się funkcjonowanie 13 wymiarów.
Jakakolwiek narracja oddająca prawo o decydowaniu czy ograniczająca wolność i niezależność duszy jest manipulacją i oddawaniem energii poprzez poddaństwo. Marnotrawstwo możliwości kreacji i transformacji na ziemii jak dla mnie, ale no można. Wiem, że te historie są no takie super elektryzujące i ciekawe i się fajnie o tym czyta, miałam swoją fazę na to też hahah
Osobiście polecam do takich kosmologicznych perspektyw Monikę Cichocką, podaje dużo źródeł archeologicznych, konkretnych badaczy itp

[Adram]

To o czym wrzuciłeś Adram to z mojej perspektywy patrząc po zdaniach próba wyobrażenia, interpretacji i opisu matrixa wyższego rzędu, opierający się o funkcjonowaniu bytów astralnych, innych cywilizacji, bogów, bogiń itp.
Czyli o wizji rzeczywistości wymiaru 5, (jesteśmy fizycznie na 3.) Na chwilę obecną określa się funkcjonowanie 13 wymiarów.
Jakakolwiek narracja oddająca prawo o decydowaniu czy ograniczająca wolność i niezależność duszy jest manipulacją i oddawaniem energii poprzez poddaństwo. Marnotrawstwo możliwości kreacji i transformacji na ziemii jak dla mnie, ale no można. Wiem, że te historie są no takie super elektryzujące i ciekawe i się fajnie o tym czyta, miałam swoją fazę na to też hahah
Osobiście polecam do takich kosmologicznych perspektyw Monikę Cichocką, podaje dużo źródeł archeologicznych, konkretnych badaczy itp

 

Czym według Ciebie jest "dusza" ?

Użytkownik Adram edytował ten post 03 luty 2023 - 14:36

[anche]

 

Czym według Ciebie jest "dusza" ?

 

Trudne pytanie tak do stworzenia definicji, fajne. To cząstka Źródła Wszystkiego Co Jest, będąca w stałym połączeniu jednocześnie z nim, jak krople wody i ocean. Poprzez istnienie dusz pojawiają się możliwości kreacji i rozszerzania się Wszechświata. Można by tu trochę mówić o rozwijaniu się wszechświata, o nielokalności, o względności czasu i przestrzeni w takim ujęciu bardziej hm naukowym. To forma energii i informacji. 

Dusza jest taką wyindywidualizowaną, wyższą formą świadomości. Obejmuje różne doświadczenia, różne życia, ma różne zadania do wykonania w trakcie danej inkarnacji. Jeśli człowiek zatraci kontakt z tym wyższym ja w sobie to działa system autokorygujący- karma. 

Nie chcę się za dużo rozpisywać generalnie. Na różnych poziomach są różne iluzje, różne strachy, różne pokusy, a nadrzędny cel jest jeden- wzrastać w miłości, połączyć się ze Źródłem, wrócić do pierwotnego domu.