33 odpowiedzi w tym temacie

[Moniko02]

Jak wyżej napisano, otwieram kącik dla literatów i ludzi zafascynowanych pisarstwem. Na pewno znajdą tu się duszyczki, które coś piszą, pamiętam, że @Nelyssa pisała, więc tutaj zostawiam wam otwarty wątek do dzielenia się swoimi wierszami/przemyśleniami/fantazjami bądź po prostu opowiadaniami. Zdaję sobie sprawę, że kontakt bezpośredni z drugą osobą bądź grupą odbiorców jest ważniejszy niż ten w sieci, bo sieć to obfite pole manewru i tak do końca nie wiemy do kogo swoje działa adresujemy. W Internecie każdy może pisać, o czym chce. Więc zapraszam serdecznie do dyskusji i dzielenia się swoimi twórczościami. Uważam, że osoby chore umysłowe mają piękne umysły pod względem artystycznym, dlatego tego nie marnujmy

 

Q: Ktoś z was brał udział w jakichś wydarzeniach o podłożu Literackim, bądź pisarskim? Chętnie dowiem się tego od was. 

A może ktoś z was prowadzi "Morning Pages"? 

 

Tekst, który teraz wkleję, miał mieć charakter muzyczny z początku. Ale chyba taki nie wyszedł. Interpretujcie jak chcecie.

 

Spójrz, gdzie jesteśmy

 

Spójrz, gdzie jesteśmy

Rozpadamy się na czynności pierwsze, kawałki

Nie ma dla nas już cienia nadziei

Jakąkolwiek by ona miała postać

Rozwiał ją silny, morski wiatr…

 

Oszukujemy siebie wzajemnie

Przepych i sprzeciw idą ze sobą w parze

To Ty o tym nie wiesz?

Chyba już nigdy się nie dowiesz…

 

Gdybyś tylko spojrzała na mnie,

Zobaczyłabyś prawdę, ogień

Gdybyś tylko widziała jak cierpię

Zmieniłabyś swoje zachowanie

Wszystko to ze względu na ciebie…

 

Chyba wszystko jest w porządku

Trzymam głowę wysoko w chmurach

Chyba nigdy nie zobaczysz jak płaczę

Rany wciąż okryte kocem palą mnie od środka

Lepiej dla mnie, gdy wiem że

Nie myślisz zbyt wiele i uciekasz w dal.

 

Gdybyś tylko mówiła mi prawdę

Byłabyś dla mnie zupełnie kimś innym

Gdybyś tylko chciała się zmienić

Wiedziałabyś że jesteś pewna siebie

Wszystko ze względu na Ciebie…

 

Wszędzie cię pełno, biegasz

Nie jesteś czasami zmęczona?

Pomyśl, pomyśl.

 

Gdybyś tylko znała mnie lepiej,

Gdybyś tylko widziała mnie na co dzień

Gdbyś tylko przeżyła to samo co ja

Gdybyś tylko słuchała mnie lepiej

Uwolnij mnie jeśli tego pragniesz…

 

Gdybyś tylko spojrzała na mnie,

Zobaczyłabyś prawdę, ogień

Gdybyś tylko widziała jak cierpię

Zmieniłabyś swoje zachowanie

Wszystko to ze względu na ciebie…

 

Gdybyś tylko mówiła mi prawdę

Byłabyś dla mnie zupełnie kimś innym

Gdybyś tylko chciała się zmienić

Wiedziałabyś że jesteś pewna siebie

Wszystko ze względu na Ciebie…

Użytkownik Moniko02 edytował ten post 04 sierpień 2022 - 18:48

[bestseler]

to jest wiersz? 
to słowotok próżny
zobacz tu, na mój
jak bardzo jest różny

wierszem być nie możesz
bezładnie pisząc
dobrze gdy jest sens i rym
gdy przeplata się z ciszą
 

[Moniko02]

wymyslilem wiersz ktory pobije twoj
 

 

Jakoś go nie widzę. 

[Innością-jestem]

@Moniko02 Hey ,milo mi Cie poznac. 

 

Wahania nastroju,,,,

przenikaja mnie

osaczaja 

mysli 

spowolniaja

uderzaja

szarpia mna,

iluzje

rozdartych

wspomnien

oslepiaja

meczace

sny

bywja 

niczym 

nieprzejednanym

w czasie 

bywaja

fuzje

ujemne

puste

szamotanie

sie z ,

logika 

natury 

zwalczajace 

nature

zludzenia

chwiejna zaleznosc

cech osobistych

obsesyjnosc 

banalnosc 

esencja

zjawisk

zaleznosci 

wchlaniania nastroju

estetyka piekna

nonszalancja

sztuczna narracja

nepotyzm sztuka klamstwa

presja wyboru. 

[bestseler]

@Moniko02 Hey ,milo mi Cie poznac. 

 

Wahania nastroju,,,,

przenikaja mnie

osaczaja 

mysli 

spowolniaja

uderzaja

szarpia mna,

iluzje

rozdartych

wspomnien

oslepiaja

meczace

sny

bywja 

niczym 

nieprzejednanym

w czasie 

bywaja

fuzje

ujemne

puste

szamotanie

sie z ,

logika 

natury 

zwalczajace 

nature

zludzenia

chwiejna zaleznosc

cech osobistych

obsesyjnosc 

banalnosc 

esencja

zjawisk

zaleznosci 

wchlaniania nastroju

estetyka piekna

nonszalancja

sztuczna narracja

nepotyzm sztuka klamstwa

presja wyboru. 

nadużywasz Enter klawisza
wciąż pokonuje cię moja "cisza"
nieznośna i dzika, jak atom od chińczyka

[Paolcia87]

@Moniko02 ciekawy pomysł na temat.
Dużo piszesz?
Za czasów liceum też pisałam wiersze, zachowałam je na pamiątkę, ale nie jestem pewna czy mogę je pokazać. Trochę są kontrowersyjne ^^"

[Moniko02]

@Paolcia87 Oj tak, zdecydowanie dużo piszę. Czy to wiersze, opowiadania, czy także opisy dni lub jakieś listy. Na jaki temat pisałaś?  

 

Jesień

 

Idę zbierać liście

Liście które są martwe

Są jak pusta, brudna dusza

Której nie da się od tak wyczyścić

Pełno ich, są jak motyle

Umierające

Są tak jak ja…

Ciche, brudne wewnątrz

Użytkownik Moniko02 edytował ten post 07 sierpień 2022 - 11:38

[Paolcia87]

@Moniko02 fajnie, że dużo piszesz, czyli masz artystyczną duszę
Ja kiedyś pisałam pod wpływem depresji, co bardzo widać w tych wierszach. Aż ciarki mnie przeszły jak ostatnio je czytałam.
Z resztą może zaprezentuję coś, licząc, że nie dostanę bana:

1.Żywy trup

W środku przetyrana dusza
Serce po kawałku wykrusza
Ciągłe radości udawanie
Nawet siebie oszukiwanie
Zakopana głęboko w grobie
I tak pokażę uśmiech Tobie
Powiem, że jestem szczęśliwa
A naprawdę jestem nieżywa
Od dłuższego czasu gnijąca
Że dobrze jest powtarzająca
Żywym trupem się urodziłam
Nigdy chciana i tak nie byłam.

2. To

To późno w nocy przychodzi
Żaden zmysł cię nie zawodzi
Mimo, że z piekła pochodzi
Mocno krew w żyłach chłodzi
I psychicznie znowu zaszkodzi
Każde dobre serce uszkodzi
Wiedz, że to nigdy nie zawodzi
Ponieważ każdej nocy przychodzi

3.Śmierć

Śmierć jest Wszechogąca
Od cierpień uwalniająca
Od rozczarowań chroniąca
Marzenie spokoju spełniająca
Od strachów uwalniająca
Ból psychiczny kończąca
Wszelkie zło zabierająca
Każdego równo traktująca
Ja każdą minutę licząca
Niecierpliwie jej wyczekująca

[Moniko02]

@Moniko02 fajnie, że dużo piszesz, czyli masz artystyczną duszę
Ja kiedyś pisałam pod wpływem depresji, co bardzo widać w tych wierszach. Aż ciarki mnie przeszły jak ostatnio je czytałam.
Z resztą może zaprezentuję coś, licząc, że nie dostanę bana:

1.Żywy trup

W środku przetyrana dusza
Serce po kawałku wykrusza
Ciągłe radości udawanie
Nawet siebie oszukiwanie
Zakopana głęboko w grobie
I tak pokażę uśmiech Tobie
Powiem, że jestem szczęśliwa
A naprawdę jestem nieżywa
Od dłuższego czasu gnijąca
Że dobrze jest powtarzająca
Żywym trupem się urodziłam
Nigdy chciana i tak nie byłam.

2. To

To późno w nocy przychodzi
Żaden zmysł cię nie zawodzi
Mimo, że z piekła pochodzi
Mocno krew w żyłach chłodzi
I psychicznie znowu zaszkodzi
Każde dobre serce uszkodzi
Wiedz, że to nigdy nie zawodzi
Ponieważ każdej nocy przychodzi

3.Śmierć

Śmierć jest Wszechogąca
Od cierpień uwalniająca
Od rozczarowań chroniąca
Marzenie spokoju spełniająca
Od strachów uwalniająca
Ból psychiczny kończąca
Wszelkie zło zabierająca
Każdego równo traktująca
Ja każdą minutę licząca
Niecierpliwie jej wyczekująca

 

Czy te teksty są z czasów depresji? Ładnie Ci to wyszło, inaczej piszesz niż ja i to jest fajne Publikujesz gdzieś swoje teksty?

[Paolcia87]

@Moniko02 nigdy nigdzie nie publikowałam, bo to takie smutne, właśnie z czasów depresji. Twoje teksty też są wyjątkowe i bardzo przypadły mi gustu:)

Większość znajomych ma mnie za osobę bardzo wyluzowaną, jakbym to pokazała to pewnie by nie zrozumieli..
Ale na znajomych nie mam akurat co narzekać, bardziej na rodzinę..

[PiotrWill]

Pisałem dawniej zabawne wiersze,

ale nijak ma się to do dzisiejszego mnie.

Można powiedzieć, że tamtej osoby już nie ma. 

Nie żyje. Zniknęła. Tylko wspomnienia zostały.

Jedyny ślad. 

Wszystko czym była zburzone.

Ścięte do fundamentów.

A z gruzów powstał ktoś inny.

Ktoś? Chcę mieć taką nadzieję.

Jednak nie jak miasto zrównane i odbudowane.

Gruzy zostaną

Jako pomnik zniszczenia.

Jedynie kruk nad nimi krąży 

oka pozbawiony.

A wicher na zwiędłych wyschłego stawu trzcinach

niesie umarłych szepty.

Umarłych? Nie, heroldów Otchłani straszny ryk obwieszcza

-jako w piekle tak i na ziemi.

Użytkownik PiotrWill edytował ten post 09 sierpień 2022 - 21:53

[bestseler]

Śmierć na pięć
Kilka pchnięć
Podłogi brak
Szybciej niż rak

Bez tchu mrok
Nie dla mnie Nowy Rok
Zabicie na amen
Tak mi pisane

Krew nawet nie tryska
Bo ma depresje
Poleci w grobie
W piachu przestrzeń
 

Jak pięknie zamurowane
Grabarz przyklęknął
Czapkę zdjął z głowy
Brak przemowy


 

Użytkownik bestseler edytował ten post 09 sierpień 2022 - 06:03

[Moniko02]

Pisałem dawniej zabawne wiersze,

ale nijak ma się to do dzisiejszego mnie.

Można powiedzieć, że tamtej osoby już nie ma. 

Nie żyje. Zniknęła. Tylko wspomnienia zostały.

Jedyny ślad. 

Wszystko czym była zburzone.

Ścięte do fundamentów.

A z gruzów powstał ktoś inny.

Ktoś? Chcę mieć taką nadzieję.

Jednak nie jak miasto zrównane i odbudowane.

Gruzy zostaną

Jako pomnik zniszczenia.

Jedynie kruk nad nimi krąży 

oka pozbawiony.

A wicher na zwiędłych wyschłego stawu trzcinach

niesie umarłych szepty.

Umarłych? Nie, heroldów Otchłani straszny ryk

-jako w piekle tak i na ziemi.

 

Czy to się odnosi do Ciebie?

[PiotrWill]

 

Czy to się odnosi do Ciebie?

 

Tak.

[Anonimo]

... powietrze otulone nutką nostalgii deszcz za oknem a na stole gorąca herbata przywołują wszystkie barwy wspomnień mam wenę odmaluję je na płótnie (...)