62 odpowiedzi w tym temacie

[szara_sówka]

Ciekawi mnie czym się różni wizyta u psychologa a u psychoterapeuty, bo o ile z psychoterapeutą mam doświadczenie, to nie wiem co robi, co mówi psycholog, macie jakieś doświadczenie?

[szara_sówka]

No tak, ale można być psychoterapeutą, nie będac psychologiem.

[Willow47]

Psycholog kojarzy mi się się z panią w szkole i tu niestety nie mam dobrego zdania. Jeszcze w Poradniach Pedagogicznych można ich spotkać. Diagnozują tam potrzeby dzieci w wadami, zaburzeniami itd. 

 

Natomiast psychoterapeuci prowadzą terapię w jakimś konkretnym nurcie, w którym się wyspecjalizowali. 

 

Nie dałabym sobie ręki za to uciąć ale chyba nie każdy psychoterapeuta jest psychologiem za to każdy psycholog jest psychoterapeutą.

[szara_sówka]

Tak napisali na stronie Labolatorium Psychoedukacji:

"Od kandydatów na Studium Psychoterapii oczekujemy spełnienia następujących wymogów formalnych:

• Wymagane jest wykształcenie wyższe w stopniu magistra (egzamin magisterski można zdawać najpóźniej w ciągu I semestru Studium). Zgodnie z regulacjami ogólnopolskimi nie jest obecnie niezbędne wykształcenie kierunkowe."

Wydaje mi się też, że nie każdy psycholog jest psychoterapeutą, bo żeby zostać psychoterapeutą trzeba przejść z reguły 4-letnie studium? studia? i zapłacić za to kupę kasy

 

Mnie tylko ciekawi, co rzeczywiście robi psycholog, czy jest takim kimś, kto wysyła dalej na psychoterapię albo do psychiatry, czy sam coś może pomóc? Czy nie kopie tak głęboko jak psychoterapeuta i skupia się tylko na bieżących problemach?

[anche]

https://www.depresja...psychoterapeuta

 

https://www.depresja...psychoterapeuta

 

https://www.psycholo...rapeuta-lublin/

Tak napisali na stronie Labolatorium Psychoedukacji:

"Od kandydatów na Studium Psychoterapii oczekujemy spełnienia następujących wymogów formalnych:

• Wymagane jest wykształcenie wyższe w stopniu magistra (egzamin magisterski można zdawać najpóźniej w ciągu I semestru Studium). Zgodnie z regulacjami ogólnopolskimi nie jest obecnie niezbędne wykształcenie kierunkowe."

Wydaje mi się też, że nie każdy psycholog jest psychoterapeutą, bo żeby zostać psychoterapeutą trzeba przejść z reguły 4-letnie studium? studia? i zapłacić za to kupę kasy

 

Mnie tylko ciekawi, co rzeczywiście robi psycholog, czy jest takim kimś, kto wysyła dalej na psychoterapię albo do psychiatry, czy sam coś może pomóc? Czy nie kopie tak głęboko jak psychoterapeuta i skupia się tylko na bieżących problemach?

 

Szkolenie trwa od 4 lat w górę i wymaga ukończenia od 100h terapii własnej, praktyk, superwizji (oceny pracy własnej przez doświadczone osoby).

 

Psycholodzy są trochę jak osoby po skończonych studiach medycznych- mogą podejmować się zagadnień ogólnych np. wykonywać testy psychologiczne, pracować w placówkach kierując do odpowiednich specjalistów chcąc jednak zajmować się czymś bardziej konkretnym, specjalistycznym muszą ukończyć dalsze etapy nauki.

[Willow47]

@14137 no właśnie chyba nie do końca, bo pamiętam jak córka wyszła od psychologa z diagnozą i to na piśmie. Nie chodziło o depresję a o dysleksję i dysgrafię ale w tym sensie diagnozują. 

[shadowsun]

@Willow47 przepraszam Cie najmocniej, ale musze Cie poprawic - psycholog nie diagnozuje, moze wpisac podejrzenia ale diagnozuje psychiatra. Diagnozuja ogolnie lekarze.

Ale psychiatra nie będzie się bawił w diagnostykę zaburzeń osobowości. Psycholog kliniczny ma uprawnienia do stawiania diagnozy w zakresie np. zaburzeń osobowości i przeprowadzania różnego rodzaju testów diagnostycznych.

[Unveiled]

to może z życia.

1. poszłam do psychiatry mówiąc, że nie chcę leków, tylko czuć się znów normalnie -> dostałam leki, zalecenie by iść do psychoterapeuty (nie do psychologa!).

2. poszłam do psychoterapeuty, zaproponowała wizyty. spotkania odbywają się na zasadzie nierzadko trudnych pytań o moje życie, by mogła mnie lepiej poznać i wiedzieć co może mi dolegać. warto wybrać osobę profesjonalną, naprawdę. ja poszłam prywatnie, ale w trójmieście koszty miesięcznych wizyt to ok 1500 zł.

3. psychiatra wystawiła mi leki na 2 miesiące, ale według psychoterapeuty leczenie lekami to minimum 6 miesięcy, więc pewnie dostanę więcej. za 2 tygodnie kończą mi się leki. co istotne, leczenia nie wolno przerwać i schodzimy z leków stopniowo - tu chodzi o poziom endorfin, więc nagłe odstawienie = drastyczny powrót do stanu, w jakim się było.

[Willow47]

@11150 na psychoterapii dzielimy się swoimi najintymniejszymi szczegółami z życia, nie zawsze masz chęć opowiadać o tym znajomym. Psychoterapeuta zobowiązany jest tajemnicą zawodową do milczenia i nie rozniesie po mieście twoich problemów. Osobom wierzącym można poradzić, żeby porozmawiały z Bogiem ale ilu z nas jest tu wierzących? 

[anche]

Noo noo znajdź emaptycznych, świadomych znajomych, niech szybko Cię pokochają i zechcą spędzać z Tobą minimum godzinę tygodniowo, najlepiej co tydzień o tej samej porze skupiając się tylko na Tobie i Twoich problemach oraz pokazywaniu Ci Twoich schematów myślowych i szukając dla nich rozwiązań

W depresji człowiek jest większość czasu w smutnych nastrojach, ale oni niech będą w pozytywnych, ale tak umiarkowanie żeby Cię nie drażniło. 

A, że w przyjaźni potrzeba równowagi brania i dawania? No niech cierpliwie poczekają aż zaczniesz się czuć lepiej.

Niech będą tylko całkowicie świadomi tak żeby nie pojawiła się w nich nawet nuta niechęci, wytrącenia z uwagi, niech skrupulatnie zapamiętują historię Twojego życia i zadają istotne pytania. No i zaoszczędzone.

[szara_sówka]

@Unveiled 

A nie prościej znaleźć świadomych i empatycznych znajomych? W dużym mieście sporo takich osób mieszka.

 

 

Cholernie ciężko znaleźć nawet jedną taką osobę w pobliżu. Mieszkam w dużym mieście. Każdy ma tu swoje pilne sprawy. Nikt nie ma przestrzeni dla Ciebie.

 

[Unveiled]

@Unveiled   1500 zł na miesiąc za to, że bałwan po studiach psychologicznych Cię wysłucha i uda, że Cię rozumie?

A nie prościej znaleźć świadomych i empatycznych znajomych? W dużym mieście sporo takich osób mieszka.

Mi świadomi i empatyczni znajomi powiedzieli więcej niż psychologowie i jasnowidze. Za darmo.

No i jeszcze Bóg. Bardzo lubi pomagać za darmo, tylko obsesyjnie szanuje wolną wolę i nie ingeruje, chyba, że ktoś we właściwy sposób zwróci się o pomoc.

A wtedy cuda na pstryk. Za darmo.

 

też uważam, że to mega drogo. ale wiesz, potrzebujemy by ktoś naprawdę nas wysłuchał i słuchać będzie rzeczy, których znajomi raczej nie powinni wiedzieć (zależy też jakich masz - jeśli mówisz o twoich bliskich przyjaciołach, okej, rozumiem). doceniam twoje chęci, serio, ale czasem kiedy masz poczucie, że sam nie dasz rady, a stany powracają, należy iść do profesjonalisty.

cieszę się, że masz tak empatycznych znajomych, moja rodzina i przyjaciele w liczbie aż 2 też są wyrozumiali, ale nie potrafią wysłuchać jak specjalista, ponieważ nie rozumieją jak się czuję. nikt nie zrozumie póki sam tego nie przejdzie.

muszę też przyznać rację ikoniczno-ironicznej anche - na ile jest to realne by ktoś odczuwał za każdym razem twoje emocje? 

co do boga. moja mama jest wierząca, mi przypadła wiara w naukę. jeśli wiara sprawia, że czujesz się dobrze - to ja bym chciała, żebyś był bardzo wierzący róbmy to co nas uszczęśliwia.

 

i dzięki oreganok, dzięki za słowa otuchy w każdym razie.