7 odpowiedzi w tym temacie

[DixieBoy]

Siema. Nie mam co ze sobą zrobić to napisze coś od siebie chociaż tutaj.
Mam 23 lata i jestem w trakcie drugiego epizodu depresyjnego który zrył mi banie do granic możliwości ale o tym później. Pierwszy miałem jakoś w wieku 18 lat, tzn. w wieku 18 lat zaczęło się wszystko pogłębiać, pojawiły się myśli samobójcze, doszła jeszcze próba po której trafiłem do szpitala. W szpitalu dawali mi wenlafaksyne (SNRI), która pomogła kiedy wyszedłem po miesiącu. Stanąłem na nogi, zdobyłem fajna pracę, zacząlem studia na kierunku który mnie interesował, wydawało się jakby wszystko zaczęło sie układać i nie wrócę do tego stanu, no ale niestety od połowy lutego tego roku kiedy przyjąłem sie do nowej pracy, życie zmieniło sie o 180 st. Na początku sie z wszystkimi dogadywalem było wesoło i w ogóle ale po pracy zacząlem znowu rozmyślać o istnieniu i wracałem jakiś taki zdołowany. Dopadło mnie to gówno które miałem wcześniej - depresja z nerwicą, posypało sie wszystko kontakty z ludźmi, zero motywacji do czegokolwiek, obojętność. Mega sie izoluje, siedzę w domu i jedynie co robie to leżę i śpię. Nic mnie już nie interesuje straciłem pasję i marzenia, moja pasja to spanie jak nie moge usnąć biorę ketrel. Z punktu widzenia innego człowieka nie mam źle. Mieszkam z rodzicami w dużym mieście, zarabiam coś na siebie, ale dobija mnie to że mimo tego jest mi nadal źle. Mam jeszcze taka dziwna przypadłość że jestem mega niesympatyczny, w pracy ktos do mnie mówi a ja niewiem co mu odpowiedzieć, więc milczę non stop. Z twarzy też raczej nikt by do mnie nie podszedł zagadać czy coś, może nie jestem najbrzydszy ale depresja zmieniła mi wyraz twarzy na bardzo odpychajacy nawet kiedy się uśmiecham. Nie umiem też się z nikim wiązać mam to od dziecka, teraz się nasiliło. Unikam znajomych. Półtora miesiąca temu poszedłem do psychiatry, przepisał mi duloksetyne i jedyne co się zmieniło to to że ustały lęki. Pamięć i abstrakcyjne myślenie pogorszyły się, mam umysł 80 latka, tracę rozum, zero poczucia humoru, póki się nic nie zmieni zostaje w trybie życiowym praca-dom potem chyba będzie kolejna próba. Sory że tak na przywitanie sie wyzalam tutaj

[Complicated_85]

Hejka. Po to jest to miejsce, by z siebie wyrzucać myśli i szukać pokrzepienia. Ja nie pomogę, wręcz mogę się utożsamić z wieloma Twoimi słowami, ale pozostaje walczyć mimo wszystko bo poddać się to ostateczność.

[WhiteBlankPage]

@DixieBoy witaj na forum.
Masz tylko farmakoterapię czy na jakąś terapię również uczęszczasz?

[GoodEnough]

Witaj na forum. Brawo za decyzję, by tutaj się wyżalić.

 

Jakiś rok temu byłem w stanie podobnym do Twojego w trybie praca-dom-praca-dom. Pomogło mi wystawianie się na kontakty z ludźmi w gruncie rzeczy. Poczucie braku sensu w życiu często uderza młodych mężczyzn, szczególnie z niskimi umiejętnościami społecznymi. Da się z tego jednak wyjść, choć to nie jest łatwe. Twój przypadek aż prosi się o psychoterapię, najlepiej grupową. Umiejętności społeczne to coś, czego uczymy się cały czas. Jeśli tylko ktoś prawidłowo Cię poprowadzi i nauczy sztuki asertywności, to przestaniesz być niesympatyczny i sprawy zaczną iść we właściwym kierunku.

[Moon73]

 póki się nic nie zmieni zostaje w trybie życiowym praca-dom potem chyba będzie kolejna próba. Sory że tak na przywitanie sie wyzalam tutaj

 

Spokojnie @DixieBoy , nie wyżalasz się. Tu nikt się nie wyżala, po prostu pisze o tym, co go boli, bo właśnie po to jest to forum. Wszyscy tu mamy swoje przejścia i traumy, ratujemy się, jak możemy, choćby rozmową z drugim człowiekiem. Więc witaj na forum.

Ale proszę Cię, nie zakładaj, że "chyba będzie kolejna próba" samobójcza. Proszę Cię - walcz wszystkimi sposobami. Wszyscy tutaj walczymy jak możemy, naprawdę nie jesteś sam. 

[DixieBoy]

Dzięki za tak wielki i wspaniały odzew, czasami ogarnia mnie zbyt duża beznadzieja stąd te zdanie o "próbie", walczę dalej bo wiem że warto jest jednak pozostać w świecie żywych co do mojej formy leczenia narazie ograniczam się do farmakoterapii, w sumie to po czasie zorientowałem się że pracuje wsrod fajnych ludzi więc najpierw spróbuję swoich sił podbudowy siebie w środowisku zawodowym, później zobaczymy

[WhiteBlankPage]

@DixieBoy no to trzymam mocno kciuki

[Speedy95]

Witaj radzę nie próbować ci już @DixieBoy z tym co robiłeś chcesz to sobie możesz poczytać na necie "coś" tak czy siak miłego pisania..