70 odpowiedzi w tym temacie

[SmacznyKeksik]

Ja staram się po prostu unikać wstępnych pozytywnych lub negatywnych założeń co do ludzi, ale kontakty z ludźmi mimo to są dla mnie stresujące, to niestety nie jest tak, że na luzie do tego podchodzę. Mam fobię społeczną do pakieciku z deprechą, więc kontakty z ludźmi nie są niestety moją mocną stroną

Użytkownik SmacznyKeksik edytował ten post 21 listopad 2019 - 22:10

[czarny Wilk]

ja mam depresje od dziecka, potem doszła łuszczyca co całkiem mi odcięło pewność siebie w dodatku mam małe adhd  a rok temu mi psycholog powiedział że mam zaburzenia osobowości .Dzięki ADHD przynajmniej lubię adrenaline i ryzyko i cały czas szukam siłę na swe lęki co dla mnie jest czymś ekstremalnym.

[titanic]

Moje kontakty z obcymi ludźmi w 90% to sprawy nazwijmy je oficjalno- urzędowe, a i tak zazwyczaj odbywają się według wypracowanego schematu.

Czuję czasem lekki stresik przed nimi. Nie jestem nastawiony do nowych ludzi bo nie mam w założeniu  ich poznawać tzn.poszerzać grona znajomych. Czasem jakieś zdarzenie zmieni mój neutralny stosunek do ludzi na negatywny , ale potem to z czasem się wyrównuje.

Najczęściej jednak poznaję ludzi  niejako z poręczenia starych znajomych. Ogólnie jeżeli kontakt jest oficjalny to wymianę informacji mam ogólną  w dwóch kierunkach. Potem prywatny to rodzina i przyjaciel, czasem bliżsi koledzy. Emocjonalny to już wewnątrz siebie  i czasem podczas rozmów z synem.

Czyli podsumowując  nie jestem z góry nastawiony, ale raczej mam zbudowane wokół przestrzenie, przez które wpuszczam co raz bliżej siebie zaufane osoby. Hmm. Czyli może  trochę zasada ograniczonego zaufania.

[d z i k a]

Nastawienie mam zawsze pozytywne, problem w tym, że w Polsce nie każdy rozumie pozytywne nastawienie do ludzi czy ogólnie do życia. 

[[email protected]]

Staram się pozytywnie nastawiać, ale jak widzę kogoś od kogo zalatuje wręcz chamstwem to jednak tak z dystansem, ostrożnie. Neutralnie

[WhiteBlankPage]

@13913 ojej, jakbym sama siebie widziała. Cholernie szybko przyzwyczajam się do ludzi! Strasznie swego czasu cierpiałam z tego powodu, ale chyba wszystkie te upadki związane z tym szybkim przywiązaniem i zaufaniem nauczyły mnie jakieś dystansu... Takie wnioski wyciągam z perspektywy czasu.

[WhiteBlankPage]

@13913 znikanie jest okropne, tyle mogę powiedzieć, heh.

[WhiteBlankPage]

@13913 jakoś sobie samemu przegadać, że taki człowiek, który zachowuje się w ten sposób, nie da nam szczęścia w życiu.

[WhiteBlankPage]

@13913 hmmm... Tak od razu zakładasz, czy już kiedyś zniknęła i wróciła?

[WhiteBlankPage]

@13913 niestety, nigdy nie wiemy, czego możemy się spodziewać, gdy poznajemy nową osobę. Tylko widzisz (nie odbieraj tego jako przytyk), ale gdybyś zawsze zakładała, że nowa osoba odejdzie jak cała reszta, to nie byłabyś w stanie się przywiązać do tego kogoś i nie cierpialabys za każdym razem.

[hawwa]

@13913 lepiej sie z nami nie zadawaj bo jesteśmy z mafii pif paf  

[K24]

Ostrożnie- z dystansem(nie mogę akurat tego zrozumieć u siebie!), bo czasem zupełnie aż za bardzo(moim zdaniem)bezpośrednio.

[WhiteBlankPage]

@13913 naiwna do razu. Jesteś po prostu wrażliwa i kochana.